i rozmawialiśmy o Jennifer i Antonym. - Widząc jej zaniepokojoną

Alison rozmawiała z Christine o takim właśnie balu, który odbył się przed
kampanię wyborczą.
- Po co? O czym mielibyśmy rozmawiać?
Niestety, spełniły się najgorsze przeczucia Clemency. W czwartkowy wieczór siedziała w salonie ze spuszczoną głową i wpatrywała się nieobecnym wzrokiem w swoje hafty, starając się powstrzymać drżenie rąk.
Zaczął coś mówić, ale przerwała mu:
Zatrzymał się przed nią, spojrzał jej w oczy i rzekł:
- Mamusia nigdy pani nie mówiła, że aby zdobyć mężczyznę,
a w porze lunchu musiał niezwłocznie pojechać do szpitala,
- Przepraszam - wymamrotała. - Zamyśliłam się. Tak mi
Jest winna wszystkiemu, o co oskarżał ją Santos.
- Nic się nie stało - odpowiedziała Willow. - Możesz pytać,
i...
- Musisz się wybrać dzisiaj na porządny spacer, Clemency - powiedziała z troską pani Stoneham. - Niechaj słońce Przywróci twoim policzkom nieco kolorów. Bessy zapakuje ci jabłko i trochę ciasta. W południe oczekuję odwiedzin pani Lamb, żony wikarego, którego pamiętasz, myślę więc, że byłoby rozsądniej, gdyby cię nie widziała. Jest poczciwą kobietą, ale nadzwyczaj wścibską.
Lecz nawet gdyby mu się udało, ich związek nie mógłby przetrwać. Zbyt wiele ich dzieliło - przeszłość, cierpienia, pozycja społeczna. Gloria nie byłaby szczęśliwa z gliniarzem, przynajmniej nie na długo.
diecezja opolska